4 V 1877, Kraków — 4 VI 1942, getto w Krakowie

Poeta i autor piosenek jidyszowych w przedwojennej i wojennej Polsce. Przez całe życie związany z żydowską dzielnicą Krakowa – Kazimierzem.

Urodził się w Krakowie 4 maja 1877 r. jako Markus Bertig. Odebrał podstawowe wykształcenie zarówno w chederze, czyli elementarnej szkole żydowskiej, jak i w szkole powszechnej. Następnie terminował u stolarza i tam nauczył się zawodu. Aktywnie działał na rzecz poprawy bytu robotników, a jego twórczość wyrażała socjalistyczne zaangażowanie. W czasie I wojny światowej służył jako sanitariusz w szpitalu wojskowym w Krakowie, a po jej zakończeniu pracował w warsztacie stolarsko-tapeciarskim u swojego brata Leona. Próbował swoich sił również jako aktor.

Z czasem zaczął podpisywać się jako Mordechaj Gebirtig, niczym „narodzony na nowo” (niem. Geburt znaczy ‘narodziny’). Jego pierwszy wiersz – Der Generalsztrajk (‘Strajk generalny’) – ukazał się w 1905 r. na łamach tygodnika „Socjaldemokrat”. W 1920 r. został wydany tomik jego wierszy Folkstimlech (‘Na ludową nutę’), a w 1936 r. ukazał się zbiór pieśni zebranych Majne lider (‘Moje piosenki’). Jego twórczość pisana w jidysz była śpiewana na scenach wielu teatrów żydowskich w różnych częściach świata. Mordechaj jest autorem pieśni Unzer sztetl brent (‘Nasze miasto płonie’), upamiętniającej pogrom w Przytyku, do którego doszło 9 marca 1936 r. Utwór ten stał się hymnem Żydowskiej Organizacji Bojowej śpiewanym w krakowskim getcie oraz w innych obozach koncentracyjnych. Po wojnie stał się pieśnią symboliczną dla Ocalałych z Zagłady.

W czasie okupacji przebywał w podkrakowskich Łagiewnikach, a potem w getcie krakowskim. Zginął 4 czerwca 1942 r. zastrzelony przez gestapowca w drodze do transportu do obozu zagłady. Pieśni Mordechaja dokumentujące przedwojenne żydowskie uniwersum stały się bezcennym świadectwem utraconego świata