Mikhail Kroshner

1900, Kijów – 28 VII 1942, getto w Mińsku

Kompozytor, autor m.in. baletu Słowik, pierwszego narodowego baletu białoruskiego. Tworzył m.in. muzykę do spektakli opartych na twórczości Abrahama Goldfadena, Aleksandra Puszkina i Michaiła Lermontowa.

Urodził się w Kijowie w 1900 r., jego ojciec był urzędnikiem państwowym. W latach 1918-1921 studiował w klasie fortepianu w Konserwatorium Kijowskim, najpierw u kompozytora i pianisty – Władimira Puchalskiego, a następnie pod kierunkiem wybitnego muzyka i pedagoga Felixa Blumenfelda. Po zakończeniu nauki imał się różnych zawodów, ale nigdy nie zapomniał o muzyce i zawsze do niej wracał.

W latach 30. przeniósł się do Mińska, gdzie kontynuował naukę w Białoruskim Konserwatorium oraz pracował jako akompaniator trupy baletowej Studia Operowego w Mińsku (przekształconego później w Teatr Opery i Baletu). Tam zapoznał się ze sztuką choreografii.  Najszerzej znany jest jego balet zatytułowany Salavei (Słowik), nazywany pierwszym narodowym baletem białoruskim, napisany na podstawie opowiadania Zmitroka Biaduli. Słowik został wystawiony w 1939 r. w Teatrze Opery i Baletu w Odessie, a następnie 11 maja 1939 r. w Teatrze Opery i Baletu w Mińsku na otwarciu nowego gmachu teatru. Miński spektakl z udziałem znakomitych baletmistrzów Siemiona Dreczina, Iwana Kurilowa i Aleksandry Nikołajewej został zaprezentowany w Moskwie w 1940 r. w ramach Dekady Sztuki Białoruskiej w obecności Stalina i innych przywódców radzieckich. Kroshner zbierał folklor białoruski i włączał do swoich kompozycji melodie ludowe. Jest autorem również m.in. muzyki do spektakli opartych na twórczości Abrahama Goldfadena, Aleksandra Puszkina i Michaiła Lermontowa.

W 1939 r. Kroshner rozpoczął pracę nad operą w języku jidysz, którą przerwała druga wojna światowa. Kompozytor zginął w getcie w Mińsku w 1942 r. Większość jego partytur zaginęła.