5 II 1924, Czerniowce (dzisiejsza Ukraina) — 16 XII 1942, obóz pracy w Michajłowce
Biografia
Rumuńska poetka niemieckojęzyczna z Bukowiny. Tłumaczka poezji z języka francuskiego, rumuńskiego i jidysz.
Urodziła się 5 lutego 1924 r. w Czerniowcach na Bukowinie (obecnie Ukraina), w ówczesnym Królestwie Rumunii. Była córką sklepikarza Maxa Meerbauma. Nazwisko Eisinger otrzymała po ojczymie. Już jako dziewczynka zaczęła interesować się literaturą. W swojej twórczości inspirowała się m.in. Paulem Verlaine’em, Rainerem Marią Rilkem, Heinrichem Heinem. Ponadto zajmowała się przekładami na język niemiecki z rumuńskiego, francuskiego i jidysz.
W 1940 r. Czerniowce znalazły się w obrębie Związku Radzieckiego, ale już rok później wkroczyły tam wojska rumuńskie. Wówczas Selma wraz z rodziną została przesiedlona do getta, od tego czasu była zmuszona do niezwykle ciężkiej pracy w różnych obozach. 16 grudnia 1942 r. zmarła na tyfus w obozie pracy Mikhailovka.
Twórczość poetki składa się z 57 wierszy, napisanych ołówkiem i ręcznie oprawionych, które udało się ocalić dzięki jej przyjaciołom – to oni przewieźli je do Izraela. Jednak właściwe ich odkrycie i publikacja nastąpiły wiele lat później. Dziś poezja Selmy, obok poezji Rose Ausländer i Paula Celana, stanowi ważną część kulturalnego dziedzictwa niemiecko-żydowskiej Bukowiny.
Rumuńska poetka niemieckojęzyczna z Bukowiny. Tłumaczka poezji z języka francuskiego, rumuńskiego i jidysz.
Urodziła się 5 lutego 1924 r. w Czerniowcach na Bukowinie (obecnie Ukraina), w ówczesnym Królestwie Rumunii. Była córką sklepikarza Maxa Meerbauma. Nazwisko Eisinger otrzymała po ojczymie. Już jako dziewczynka zaczęła interesować się literaturą. W swojej twórczości inspirowała się m.in. Paulem Verlaine’em, Rainerem Marią Rilkem, Heinrichem Heinem. Ponadto zajmowała się przekładami na język niemiecki z rumuńskiego, francuskiego i jidysz.
W 1940 r. Czerniowce znalazły się w obrębie Związku Radzieckiego, ale już rok później wkroczyły tam wojska rumuńskie. Wówczas Selma wraz z rodziną została przesiedlona do getta, od tego czasu była zmuszona do niezwykle ciężkiej pracy w różnych obozach. 16 grudnia 1942 r. zmarła na tyfus w obozie pracy Mikhailovka.
Twórczość poetki składa się z 57 wierszy, napisanych ołówkiem i ręcznie oprawionych, które udało się ocalić dzięki jej przyjaciołom – to oni przewieźli je do Izraela. Jednak właściwe ich odkrycie i publikacja nastąpiły wiele lat później. Dziś poezja Selmy, obok poezji Rose Ausländer i Paula Celana, stanowi ważną część kulturalnego dziedzictwa niemiecko-żydowskiej Bukowiny.
Tragedia
tłum. z języka niemieckiego: Piotr Zadworny
To jest najtrudniejsze: oddać się
i zobaczyć, że nikt cię nie potrzebuje,
dać wszystko i pomyśleć,
że rozpłyniesz się w nicość jak dym.
23.12.1941
[dopisane czerwonym pisakiem:]
Nie miałam czasu dopisać do końca.
Szkoda, że nie chciałaś posłuchać mojej rady.
Wszystkiego dobrego.
Selma
Burza (fragment)
tłum. z języka niemieckiego: Piotr Zadworny
A pąk jest elegancki i smukły,
nadal nieotwarty, trudno dostrzegalny,
a ty chcesz, żeby natychmiast rozkwitł,
bo wiesz, jak delikatne rzeczy szybko przemijają.
Kołysanka dla siebie samej
tłum. z języka niemieckiego: Piotr Zadworny
Kołyszę się, kołyszę i kołyszę
snami w dzień i w nocy
i piję to samo otępiające wino
jak ktoś, kto śpi na jawie.
Śpiewam, śpiewam, śpiewam sobie piosenkę
o nadziei i dobrym losie,
śpiewam jak ktoś, kto nadal idzie
nie widząc, że nie może wrócić.
Wiersz (fragment)
tłum. z języka niemieckiego: Piotr Zadworny
Chcę żyć.
Chcę śmiać się i dawać ukojenie,
walczyć, kochać i nienawidzić,
trzymać niebo w dłoni,
móc oddychać i krzyczeć:
Nie chcę umierać. Nie! Nie.
Właścicielem praw autorskich do portretu Selmy Meerbaum-Eisinger’s jest Yad Vashem.
Selma Meerbaum Eizinger, Yad Vashem, Hall of Names photos, Archival Signature:15000/14229078